Απόηχοι νοσταλγίας σε ένα από τα τελευταία δισκάδικα της Θεσσαλονίκης
Είσαι για καφέ με την παρέα σου. Ακούγεται ένα ωραίο τραγούδι που δεν το ξέρεις, ανοίγεις το κινητό, μπαίνεις στο Google, στο Shazam και ψάχνεις. Πριν από μερικά -όχι και τόσο μακρινά- χρόνια, η διαδικασία αυτή είχε έναν πιο διαδραστικό χαρακτήρα. Έπρεπε να πας στο δισκάδικο της γειτονιάς σου και να ρωτήσεις τον ιδιοκτήτη. Ανάλογα με το πόσο επαγγελματίας και βαθύς γνώστης της μουσικής ήταν, θα σου έδινε τη λύση. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και ο Ηλίας Χρήσιμος, ο οποίος διατηρεί στη Θεσσαλονίκη ένα από τα τελευταία δισκάδικα της πόλης.
Πρωί Τρίτης και η αντηλιά φωτίζει τη βιτρίνα του «Μουσικού Εξπρές» επί της Δελφών. Ο ιδιοκτήτης, ένας άνθρωπος που έχει περάσει τη ζωή του μέσα σε CD, DVD, βινύλια και κασέτες, με καλωσορίζει στο μαγαζί του. Όπου και να κοιτάξεις κάτι θα σου κεντρίσει την προσοχή. Από Στέλιο Καζαντζίδη μέχρι Wu-Tang Clan, από WASP μέχρι Γιάννη Κότσιρα, από Μπετόβεν μέχρι Νίκο Κουρκούλη. Το άλμπουμ «Get Rich or Die Tryin’» αντικριστά με τη συλλογή «Οι Αυθεντικές Φωνές του Λαϊκού Τραγουδιού». Το μαγαζί είναι εκεί από το 1985. Μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά.
«Σε πολλούς κάνει εντύπωση το ότι βλέπουν αυτό το μαγαζί. Αν κάτσεις δίπλα μου θα δεις κόσμο να περνάει, να κοιτάζει και να λέει “ουάου”. Εκπλήσσονται. Για μένα είναι θετικό αυτό, γιατί τους μένει στο μυαλό ότι υπάρχει το μαγαζί και ξέρουν πώς θα το βρουν», αναφέρει ο κ. Χρήσιμος στην Karfitsa.
Είναι τρίτης γενιάς ιδιοκτήτης δισκάδικου. «Πριν από αυτό οι γονείς μου είχαν ένα άλλο δισκάδικο στην οδό Κατσάλη από το 1973. Μια επιχείρηση που άνοιξε επειδή υπήρχε η τεχνογνωσία από τον παππού μου, τον Χαράλαμπο Τσάκωνα, από το 1968, από ένα άλλο δισκάδικο στην οδό Πρίγκιπος Νικολάου, νυν Αλεξάνδρου Σβώλου». Ο πατέρας, Χρήστος Χρήσιμος, συνταξιοδοτήθηκε και το μαγαζί πέρασε στα χέρια του Ηλία πριν από 12 χρόνια. Δηλώνει ερωτευμένος με το επάγγελμα.
Του ζητώ να μου αφηγηθεί αναμνήσεις από την επιχείρηση. «Πριν από 20 χρόνια θυμάμαι να ήμαστε δύο άτομα μέσα στο μαγαζί, εγώ και ο πατέρας μου και να μη προλαβαίνουμε να εξυπηρετούμε. Ήταν η μόδα του CD. Όταν έβγαινε κάτι νέο, αμέσως πωλούνταν. Θυμάμαι τα πιτσιρίκια, μόλις σχολούσαν από το σχολείο εδώ απέναντι, το πρώτο που έκαναν ήταν να μπουν μέσα στο μαγαζί και να δουν τι καινούριο υπάρχει. Σταματούσαν στη βιτρίνα και έμπαιναν με το χαρτζιλίκι τους να αγοράσουν.
Θυμάμαι όταν (δηλαδή κάθε μέρα) έβγαινε ένα νούμερο -έτσι λέμε εμείς για την κυκλοφορία ενός νέου CD- η πρώτη μου δουλειά ήταν να βάλω να το ακούσω, για να έχω άποψη. Θυμάμαι να διαβάζω τους τίτλους των τραγουδιών πίσω από τα CD άπειρες ώρες, απλά για να έχω στο νου μου τι κομμάτια έχει αυτός ο δίσκος, ακόμη και ποιο νούμερο του CD είναι το κάθε τραγούδι για να είμαι γρήγορος και να μπορώ να εξυπηρετώ πελάτες. Έρχονταν οι πελάτες και ήταν σίγουροι ότι αν μας πουν ένα στίχο από ένα τραγούδι, εμείς θα τους βρούμε το δίσκο που περιέχει αυτό το τραγούδι. Ήμασταν και είμαστε πολύ καλοί.
Το σλόγκαν μου είναι “αν μπεις να πάρεις ένα, θα βγεις με δύο“. Αν κάποιος ζητήσει REM, θα πάρει και Iggy Pop και Phil Collins. Δε θα τα πάρει επειδή απλά το λέω εγώ. Θα του βάλω να τα ακούσει, να έχει τη δική του γνώμη, θα του πω και εγώ την άποψή μου. Τα λεφτά που αφήνει ο οποιοσδήποτε θέλω να τα αφήνει με χαμόγελο».
Παρότι λάτρης της λαϊκής μουσικής (η φωτογραφία του από το 1994 με τον Πασχάλη Τερζή στην Πύλη Αξιού που βρίσκεται στο μαγαζί το αποδεικνύει άλλωστε), ο Ηλίας Χρήσιμος έχει ακούσει αμέτρητους δίσκους στη ζωή του, από Στρουμφάκια μέχρι heavy metal και ποντιακά. Είναι μέρος της δουλειάς, όπως εξηγεί.
Διανύουμε την εποχή του streaming ωστόσο ο ίδιος δηλώνει στην Karfitsa αισιόδοξος για το μέλλον. «Για 13 χρόνια ήμασταν κλεισμένοι μπροστά με λαμαρίνες από το μετρό. Η αγάπη για το επάγγελμα όμως ήταν πολύ μεγαλύτερη από τις λαμαρίνες. Άνοιξε μετά ο δρόμος, ανέβηκε λίγο η δουλίτσα. Η αγάπη παραμένει και δυναμώνει. Όταν πήρα την επιχείρηση στο όνομά μου από τον πατέρα μου, θυμάμαι τον ίδιο να μου λέει “δεν υπάρχει μέλλον σε αυτή τη δουλειά”. Εγώ ήμουν αντίθετος. Απέδειξα και σε εκείνον και στον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω».
Ακολουθήστε τη Karfitsa στο