Τη λεσβιακή ορατότητα μέσα από τις ιστορίες και τα βιώματα μιας γυναίκας λεσβιας στην Ελλάδα προάγει το βιβλίο της Μαρίας Cyber (Κατσικαδάκου) με τίτλο «Μια Λεσβιακή Ζωή», το οποίο παρουσιάστηκε το απόγευμα του Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.
Παρουσία αναγνωστών και μελών της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας παρουσιάστηκε το βιβλίο στην Αποθήκη Δ’ στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης, με το μήνυμα ότι «το να είσαι λεσβία δεν σημαίνει να είσαι μόνη». Πρόκειται για ένα λεύκωμα φωτογραφιών που τραβήχτηκαν από την ίδια τη Μαρία Cyber και παρουσιάζει γυναίκες λεσβίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό μαζί με μικρές βιωματικές ιστορίες.
«Οι φωτογραφίες μου έμειναν στο σκοτάδι για αρκετά χρόνια γιατί η δράση μου αφορούσε την παρουσίαση άλλων projects. Σκεφτόμουν ότι κάποια στιγμή θα το κάνω. Όταν έσκασε ο καρκίνος σταμάτησα το τρέξιμο και τη φόρα που είχα πάρει, είδα το αρχείο μου και έβγαλα το βιβλίο. Μέχρι τότε έδειχνα τη δουλειά άλλων καλλιτεχνών. Όταν είδα το αρχείο μου, κατάλαβα ότι το υλικό αυτό περιγράφει τη γενιά που μεγάλωσα εγώ. Γεννήθηκα το 1970 και βγήκα στο λεσβιακό κουρμπέτι 15 χρόνων διότι ήθελα παθιασμένα να φιλήσω μια κοπέλα. Έτσι τα ανακάλυψα όλα σιγά σιγά», ανέφερε η Μαρία Cyber στην παρουσίαση.
Χαρακτήρισε τις ιστορίες που συνοδεύουν τις φωτογραφίες ως «τις περιπέτειες του Μικρού Νικόλα», ενώ μοιράστηκε με το κοινό μια ενδιαφέρουσα «επιλαχούσα» προσωπική της ιστορία, η οποία δεν συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο.
«Υπάρχει μια ιστορία που εκ των υστέρων μετάνιωσα που δεν την έβαλα στο βιβλίο και ήταν η εξής: Είχα βγει στο Έψιλον της Ελευθεροτυπίας και με φωτογραφία τότε, εκείνες τις εποχές. Προσπάθησα να το καλύψω γιατί κάποιοι συγγενείς ήταν πολύ συντηρητικοί. Δεν το πήρε χαμπάρι η μάνα μου όταν βγήκε, δεν διάβαζε και εφημερίδες. Μια χαρά. Την επόμενη Κυριακή χτυπάει το κουδούνι μια γειτόνισσα και της είπε “το και το”. Έρχεται η μάνα μου κλαμένη, λέει γιατί μου το έκανες αυτό. Ένα δράμα. Το καταλαβαίνω εγώ και σε αυτές τις περιπτώσεις η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Της λέω παράτα μας κυριακάτικα, κοιμάμαι. Πάει στον αδελφό μου, λέει ξύπνα να δεις τι μας έκανε η αδελφή σου. Ξυπνάει ο αδελφός μου νευριασμένος, ρωτάει τι έγινε. Η μαμά μου κλαίει και λέει “πώς θα πάω στο φούρνο και στο σούπερ μάρκετ; Θα λένε η μάνα της λεσβίας”. Γυρνάει ο αδελφός μου και της λέει: “Αφού είσαι η μάνα της λεσβίας τι θέλεις; Άσε με να κοιμηθώ”. Γυρνάω εγώ και της λέω “καλά θα πηγαίνουμε εμείς στον φούρνο και στο σουπερμάρκετ με τον αδερφό μου” και γυρνάει ο αδερφός μου και λέει “εσύ είσαι η λεσβία εσύ να πας”».
Μιλώντας για το βιβλίο η συντονίστρια της παρουσίασης και εκπρόσωπος Τύπου του Europride 2024, Φιλομένη Λιάτσα, επεσήμανε πως πρόκειται για ένα πόνημα «ωδή στη λεσβιακή ορατότητα και την πορεία αυτής μέσα στο χρόνο. Ένα πολύτιμο τεκμήριο ιστορικής ανάδρομης προς όλα μας, μέσα από μοναδικό φωτογραφικό υλικό».
Και πρόσθεσε: «Η Μαρία Cyber τιμήθηκε το 2021 με το βραβείο γραμμάτων και τεχνών του υπουργείου Πολιτισμού της Γαλλίας, καθιστώντας το παρόν βιβλίο ιστορικό θησαυρό για τη λεσβιακή ορατότητα. Οι φωτογραφίες που κοσμούν το βιβλίο και αποτελούν την ουσία του σε απορροφούν με τον θετικότερο τρόπο σε αυτή την αναδρομή, μέσα από τις περιπέτειες, τις φιλίες και τα ταξίδια της πρωταγωνίστριας, μια ωμή καταγραφή ανθρώπων, πάρτι και φεστιβάλ που σε καλεί να αναβιώσεις τις ιστορίες που προκύπτουν μέσα από την κοινότητα. Πώς δηλαδή η ίδια η κοινότητα κατάφερε να επικρατήσει απέναντι στο σκοτάδι των προηγούμενων ετών, να φωτίσει την κοινωνία και τους ανθρώπους της και αργότερα να εμπνεύσει τις νεότερες γενιές. Το βιβλίο καταφέρνει με μεγάλη μαεστρία να δώσει ορατότητα στο λεσβιακό κόσμο της δεκαετίας του 1980, περίοδο που ως γνωστόν βρισκόταν στην αφάνεια στην Ελλάδα».
Στην παρουσίαση έγινε συζήτηση για την έννοια του queer και της λεσβίας στο σήμερα, για την πορεία του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος και τα βήματα που πρέπει να γίνουν. Ακολούθησε η προβολή των ταινιών Dildo Riot και Rebel Dykes.
