Από την πρώτη κιόλας σκηνοθεσία του στο έργο «Τα σκουλήκια» ξεχώρισε και κέρδισε τις εντυπώσεις των κριτικών και του κοινού για την ευρηματικότητα, την πρωτοτυπία και τον ευφάνταστο τρόπο ανεβάσματος του. Όλοι είπαμε τότε, ότι ένας ταλαντούχος σκηνοθέτης γεννιέται και θα μάς το αποδείξει πολύ σύντομα με τις επόμενες δουλειές του. Και δεν διαψευστήκαμε στο παραμικρό. Η δεύτερη σκηνοθεσία του στο έργο της Μάρως Μπουρδάκου «Γράμμα σε ένα παιδί» με τη Ζέτα Δούκα, καθιέρωσε τον Μάνο Πετούση ως έναν από τους πιο αξιόλογους σκηνοθέτες της νέας γενιάς. Το έργο παίζεται στο νέο Υπερώο της Ε.Μ.Σ.

Συνέντευξη στον Βασίλη Παπαβασιλείου

Πώς προέκυψε η σκηνοθεσία στη ζωή σου;

Η αλήθεια είναι ότι δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έμπαινα στη διαδικασία της σκηνοθεσίας. Αν και υπήρξα για αρκετά χρόνια βοηθός σκηνοθέτη παρ’ όλα αυτά δεν υπήρχε ποτέ σαν σκέψη να το κάνω εγώ. Όλα ξεκίνησαν από το «ΝΗΣΙ». Έδωσα ένα έργο στον Τάσο Νούσια να το διαβάσει γιατί πίστευα ότι θα μπορούσε να το κάνει λέγοντας του ότι πιστεύω ότι του πάει πολύ ο ρόλος του Άαρον. Μιλάω βέβαια για τα «Σκουλήκια». Εκείνος με παρότρυνε μαζί και μάλλον είχε δίκιο. Περάσαμε πολύ καλά στις πρόβες και άρχισε να με ενθουσιάζει όλο αυτό το ταξίδι. Κάπως έτσι απλά ξεκίνησε. Η πορεία θα δείξει αν έκανα καλά ή όχι. Είναι μια διαδικασία που δεν ξέρω κατά πόσο είναι κατανοητή από τους άλλους αλλά είναι ένα ταξίδι παραμυθένιο παρ’ όλο που έχει δυσκολίες πολλές γιατί έχεις να κάνεις με ανθρώπινες ψυχές που ανοίγονται σε σένα και πρέπει να τις φροντίσεις να τις αγαπήσεις και να τις σεβαστείς.

Τι σε εντυπωσίασε στο έργο της Μάρως Μπουρδάκου «Γράμμα σε ένα παιδί, που δεν γεννήθηκε ποτέ» και αποφάσισες να το ανεβάσεις;

Το «Γράμμα σε ένα παιδί» ήταν ιδέα του Γιώργου Κατσαντώνη, καλού φίλου θεατρολόγου στην Ιταλία. Μου το πρότεινε, το ξανά διάβασα (γιατί συμπτωματικά το είχα στο σπίτι) και με ενθουσίασε. Μίλησα με τη Μάρω Μπουρδάκου της είπα για αυτήν την ιδέα και αποφασίσαμε να το κάνουμε. Η Μάρω με ξέρει πολύ καλά (άλλωστε είμαστε φίλοι 20 χρόνια) οπότε ήξερε πολύ καλά τι θα ήταν αυτό που θα με έκανε να πω «Θέλω να το κάνω». Γιατί κακά τα ψέματα… άλλο να διαβάζεις κάτι μέσα από ένα βιβλίο και άλλο να αποφασίζεις να γράψεις ένα κείμενο από την αρχή που να ενδιαφέρει κατ’ αρχήν εμάς και κατ’ επέκταση τον κόσμο. Κατάφερε λοιπόν να γράψει ένα κείμενο απόλυτα ρεαλιστικό, συνδυάζοντας σε κάποια σημεία την τεχνική του σοσιαλιστικού ρεαλισμού με την τεχνική του παραμυθιού. Ένα κείμενο που αφορά απόλυτα τη σημερινή εποχή και αυτό που κατάφερε ήταν να μην επικεντρωθεί σε ένα πολύ λεπτό ζήτημα που αφορά την έκτρωση αλλά στην επιλογή του καθενός μας για ελευθερία, αγάπη, σεβασμό και το δικαίωμα της επιλογής.

Πιστεύεις ότι οι επιρροές είναι πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή από τις επιλογές;

Οι επιλογές σου εξαρτώνται απόλυτα από τις επιρροές που δέχεσαι είτε από το επαγγελματικό, είτε από το προσωπικό περιβάλλον, είτε από την κατάσταση που επικρατεί στον τόπο που ζεις και πρέπει να μπορείς να τις αφουγκραστείς

Πιστεύεις ότι κάποιοι καλλιτέχνες έχουν «ειδικό βάρος» πάνω στη σκηνή;

Δε ξέρω αν έχουν ειδικό βάρος. Αυτό που ξέρω είναι ότι κάποιοι ηθοποιοί έχουν ένα θείο χάρισμα που «άμα τη εμφανίσει τους» τους προσέχεις χωρίς να χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Τα υπόλοιπα είναι θέμα ταλέντου και δουλειάς – σκληρής δουλειάς – γιατί χωρίς αυτή δεν κάνεις τίποτα. Η Ελλάδα έχει την τύχη να έχει σπουδαίους ηθοποιούς με τέτοιο ταλέντο που θα ζήλευαν πολλοί «STAR»  του εξωτερικού.

Τι καινούργιο ετοιμάζεις;

Για τη φετινή θεατρική σεζόν ετοιμάζω το «ΔΡΟΜΟ». Ένα έργο των Παναγιώτη Μπρατάκου και Μάρως Μπουρδάκου που μιλάει για την σημερινή κατάσταση που ζούμε ως χώρα και έχω συμπεριλάβει και τα τραγούδια του «ΔΡΟΜΟΥ» και «ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ» των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου. Μεγάλο το βάρος να διαχειριστώ το έργο αυτών των δύο μεγάλων δημιουργών και έχω την τύχη να έχω συνοδοιπόρους την κυρία Ρένα Κουμιώτη, τον Δημήτρη Μπάση αλλά και τους Κώστα Αρζόγλου, Γιώτα Φέστα, Μιχάλη Μητρούση, Δημήτρη Αλεξανδρή, Δώρα Χρυσικού, Βασίλη Παλαιολόγου, Αννίτα Κούλη και τον Γιάννη Καραούλη. Όλοι τους ταλαντούχοι και με ξεχωριστή πορεία ο καθένας. Μια μεγάλη παραγωγή που θα ανέβει στις 26 Φεβρουαρίου στον Ελληνικό Κόσμο. Βέβαια αν δεν υπήρχε ο Άκης Ευαγγέλου να χρηματοδοτήσει την παραγωγή σε αυτόν τον δύσκολο καιρό… τίποτα δεν θα γινόταν.