Στη διαγραφή όλου του χρέους εγγυήτριας δανείου του πατέρα της προχώρησε το Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης με απόφασή του που δημοσιεύτηκε στα τέλη Μαρτίου. Το δικαστήριο έκρινε ότι η γυναίκα, μητέρα δύο παιδιών και σε διάσταση με τον σύζυγό της, δεν έχει τη δυνατότητα να καλύψει με τα μηνιαία έσοδά της από την εργασία και τη διατροφή του συζύγου, ούτε καν τα έξοδα διαβίωσης της ίδιας και των δύο ανήλικων παιδιών της. Έτσι προχώρησε στην οριστική διαγραφή όλου του χρέους ύψους 85.000 ευρώ.

Το Ειρηνοδικείο με την αριθμό 582/2022 απόφασή του απορρίπτει ένα προς ένα τα επιχειρήματα του τραπεζικού ιδρύματος και των εταιριών διαχείρισης κεφαλαίων που παρενέβησαν στη διαδικασία. Ειδικότερα το δικαστήριο απέρριψε ισχυρισμούς του τύπου ότι η οικονομική κατάσταση που παρουσιάστηκε δεν ήταν αληθινή, σημειώνοντας ότι ένα τραπεζικό ίδρυμα είναι σε θέση να γνωρίζει την πλήρη οικονομική κατάσταση κάθε οφειλέτη. Η δικαστική απόφαση είναι σπάνια καθώς λίγες διαγραφές χρεών αφορούν οφειλέτες που εργάζονται και δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, όμως το δικαστήριο έκρινε την απόλυτη αδυναμία καταβολής οποιουδήποτε ποσού για δόση στο δάνειο. «Πρόκειται για την τρίτη μόλις απόφαση στην Ελλάδα και τη μοναδική έπειτα από τις δυσμενείς τροποποιήσεις του νόμου Κατσέλη από το 2015 και μετά», σχολίασε ο συνήγορος της οφειλέτριας Γιάννης Κυνηγόπουλος.

Το ειρηνοδικείο δέχτηκε ότι η γυναίκα με το ποσό των 534 ευρώ από την εργασία της και των 120 ευρώ από διατροφή του συζύγου, είναι αδύνατο να ανταπεξέλθει. «Έχει περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των χρηματικών οφειλών της, η δε αδυναμία της αυτή δεν οφείλεται σε δόλο, αφού όπως προέκυψε , αφενός την εξυπηρέτηση των απορρεουσών από την ανωτέρω σύμβαση δανείου οφειλών ανέλαβε κατά κύριο λόγο ο πρωτοοφειλέτης πατέρας της αιτούσας, αφετέρου η οικονομική κατάσταση της αιτούσας επιδεινώθηκε σε χρόνο μεταγενέστερο από τη σύναψη της δανειακής σύμβασης με την πιστώτρια, γεγονός το οποίο δεν μπορούσε να προβλέψει κατά τη σύναψή της», αναφέρεται ακριβώς στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης.

«Μόνιμη αδυναμία»

Το δικαστήριο στο σκεπτικό του απαντάει σε ένα προς ένα στα επιχειρήματα και τους ισχυρισμούς της Τράπεζας και των συνδεόμενων εταιριών με αυτήν, που αμφισβήτησαν την αδυναμία της οφειλέτριας, μέχρι να καταλήξει στη μηδενική καταβολή δόσεων. Μάλιστα στην απόφαση τονίζεται πως το δάνειο όταν είχε συναφθεί το 2006 ο δανειολήπτης πατέρας της προσφεύγουσας στο δικαστήριο, είχε μηνιαία έσοδα 2.000 ευρώ και η εγγυήτρια κόρη του 1.650 ευρώ. Σημειώνεται ακόμη πως η γυναίκα ήταν συνεπής στην εξυπηρέτηση του δανείου όταν ο δανειολήπτης πατέρας της δεν μπορούσε να ανταποκριθεί, όμως μετά το 2011 περιήλθε σε αδυναμία.

Ενδιαφέρον έχει το σκεπτικό που αναφέρει τον «επιχειρηματικό κίνδυνο» της πιστώτριας Τράπεζας στη χορήγηση του δανείου, σε συνδυασμό με την πλήρη αδυναμία της οφειλέτριας. «Η ανάληψη δανειακής υποχρέωσης ενέχει μία επισφάλεια, γεγονός που η πιστώτρια γνώριζε κατά τη χορήγηση του δανείου και τη στάθμιση του επιχειρηματικού κινδύνου της», υπογραμμίζεται στην απόφαση. Απορρίπτοντας τον ισχυρισμό ότι δεν είναι αληθή τα οικονομικά στοιχεία που προσκόμισε η οφειλέτρια απαντάει ότι «η Τράπεζα έχει πρόσβαση σε διατραπεζικά συστήματα πληροφοριών για έλεγχο της πιστοληπτικής ικανότητας της αιτούσας και δεν αποδεικνύεται ότι αυτή προέβη σε αλλοίωση της πραγματικότητας όσον αφορά τα οικονομικά της δεδομένα ή ότι απέκρυψαν λοιπές υποχρεώσεις της». Επιπρόσθετα καταγράφεται στην απόφαση ότι η οφειλέτρια «δεν επέδειξε δόλια συμπεριφορά, αφού αποδεικνύεται ότι η μόνιμη αδυναμία πληρωμών οφείλεται στους απρόβλεπτους παράγοντες και όχι σε δικές της πράξεις ή παραλείψεις». Και η έρευνα του Ειρηνοδικείου καταλήγει ότι «δεν αποδείχτηκε μεθοδευμένη συμπεριφορά της γυναίκας με σκοπό να περιέλθει σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών ώστε να υπαχθεί στις προστατευτικές διατάξεις του νόμου», όπως αναφέρεται στο κείμενο της απόφασης.

«Το δικαστήριο αντιλήφτηκε τη σκληρή καθημερινότητα που αντιμετωπίζουν τα εγκλωβισμένα στα χρέη φυσικά πρόσωπα», σχολίασε ο κ. Κυνηγόπουλος. «Μάλιστα επέρριψε στην ουσία το μπαλάκι στις Τράπεζες για τη σημερινή κατάσταση στην οποία περιήλθε το συγκεκριμένο νοικοκυριό. Εμβαθύνοντας στα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης απέρριψε χωρίς αμφιβολία κάθε ισχυρισμό περί δολιότητας και υπαιτιότητας ως προς τη λήψη των δανείων», κατέληξε.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ KARFITSA