Ρεπορτάζ Φιλίππα Βλαστού

Ο κορονοϊός πέρα από τις δύσκολες και πρωτόγνωρες καταστάσεις που μας έχει επιβάλει, κατάφερε να κάνει κάτι που δεν μπόρεσαν ούτε πόλεμοι, να κλείσει τα θέατρα.

Φέτος τα Χριστούγεννα δεν θυμίζουν σε τίποτα κάθε άλλη προηγούμενη χρονιά. Το lockdown έχει αλλάξει και απαγορεύσει αρκετές συνήθειες που είχαμε την εορταστική περίοδο, πριν αποχαιρετήσουμε το έτος. Μια από αυτές είναι και το θέατρο. Από την αρχή του πρώτου lockdown οι πόρτες του έμειναν κλειστές, όπως γίνεται και κατά την διάρκεια της δεύτερης καραντίνας που είναι σε εξέλιξη. «Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε χρειάστηκε να κλείσουν τα θέατρα στο παρελθόν, πόσο δε τα Χριστούγεννα. Ακόμη και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τα θέατρα δεν σταμάτησαν να ανεβάζουν παραστάσεις. Τόσο μεγάλη δύναμη έχει το θέατρο», εξηγεί στην Karfitsa ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Βασίλης Τσικάρας.

«Αρκετοί άνθρωποι έχουν χάσει την δουλειά τους»

«Για τους ανθρώπους του θεάτρου μια από τις πιο ευχάριστες περιόδους είναι τα Χριστούγεννα. Πάντοτε αυτές τις μέρες ο κόσμος βγαίνει και θέλει να διασκεδάσει, να δει μια θεατρική παράσταση. Τα θέατρα πλημμυρίζουν με κόσμο και η ατμόσφαιρα είναι μαγική. Ο ηθοποιός ανυπομονεί να γιορτάσει μαζί με τον θεατή», περιγράφει ο Β.Τσικάρας. Το κλείσιμο των θεάτρων, ειδικά την εορταστική περίοδο, έχει προκαλέσει μια πολύπλευρη ζημιά στο χώρο, εξηγεί ο ίδιος, καθώς ο Δεκέμβριος είναι ο καλύτερος μήνας εισπρακτικά για όλα τα θέατρα.
«Από την αρχή της πρώτης καραντίνας τα θέατρα είναι κλειστά. Αυτό σημαίνει ότι αρκετοί άνθρωποι έχουν χάσει την δουλειά τους. Έχει μπει λουκέτο στους χώρους του πολιτισμού, ο οποίος είναι η ‘’τροφή’’ της κοινωνίας. Είναι οι χώροι που μεταφέρονται ιδέες και ο ίδιος ο θεατής – πολίτης «εκπαιδεύεται» και εισπράττει μηνύματα. Το θέατρο γενικότερα είναι η ζωή, την οποία υπηρετεί.
Από την στιγμή που κλείνει ένας θεατρικός χώρος δεν μπορεί να στηριχθεί μια κοινωνία, διότι το ίδιο το θέατρο στέλνει μηνύματα στην κοινωνία με κάθε έργο που ανεβαίνει. Έτσι λοιπόν, όταν ο θεατής φεύγει από το θέατρο έχει πάρει τον προβληματισμό που δίνει ένα θεατρικό έργο και αυτόν τον μεταφέρει μέσα στην καθημερινότητα του», σημειώνει.

«Πολύ ισχυρό πλήγμα σε όλους τους καλλιτέχνες»

Από την πλευρά του ο σκηνοθέτης Αντώνης Καραγιάννης αναφέρει ότι «φέτος τα Χριστούγεννα, ανάμεσα σε πολλά άλλα, δεν λειτουργούν και τα θέατρα. Προσωπικά δεν θυμάμαι κάτι ανάλογο στο παρελθόν. Μέσα στη μαγεία των γιορτών υπήρχε και η μαγεία του θεάτρου. Η παρακολούθηση μιας παράστασης ήταν για πολλούς μια σημαντική εσωτερική ανάγκη. Είναι πολύ δύσκολη και στενάχωρη όλη αυτή η κατάσταση. Από πολλές απόψεις είναι διαφορετικά αυτά τα Χριστούγεννα. Εμείς οι δημιουργοί, νομίζω πως χρειάζεται να οπλιστούμε με υπομονή, να διαλογιστούμε και να κρατήσουμε ζωντανές την έμπνευση και την ενέργειά μας ώστε να μετουσιωθούν σε πλήθος θεατρικών παραστάσεων, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Κι όταν συμβεί αυτό, πρέπει όλοι να συνδράμουν, ο καθένας σε ό,τι του αναλογεί, ώστε να μπορέσουμε να ξαναζήσουμε τη μαγεία του θεάτρου».
Όσον αφορά το αποτύπωμα που θα αφήσουν στους ανθρώπους του θεάτρου οι πρωτόγνωρες καταστάσεις που ζούμε λόγω του covid19 ο σκηνοθέτης είπε πως θα είναι «σκληρό και επώδυνο», λέγοντας ότι «είναι πολύ ισχυρό το πλήγμα σε όλους τους καλλιτέχνες. Πλήθος ανθρώπων, βρίσκονται σε οικονομική απόγνωση. Θέατρα έβαλαν λουκέτο, εταιρείες παραγωγής έκλεισαν κι επενδύσεις πάγωσαν. Υπάρχει έκδηλη αγωνία και ανασφάλεια για το αύριο. Οι περισσότεροι συνάδερφοι αναρωτιούνται για το μέλλον. Είμαι όμως αισιόδοξος. Πιστεύω πως στο τέλος θα βγούμε όλοι πιο δυνατοί. Το θέατρο είναι πάνω απ’ όλα οι άνθρωποί του. Και οι δημιουργοί και το κοινό. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει θέατρο. Κι ας μην ξεχνάμε πως ο καλλιτέχνης δεν ζει απλά από την Τέχνη, αλλά ζει για την Τέχνη. Σ’ αυτήν την αγάπη κι αφοσίωση, υπάρχει απίστευτη δυναμική».

«Του χρόνου τα Χριστούγεννα να είναι όλα υπέροχα»

«Για όσους ασχολούμαστε με το θέατρο, όλα όσα συμβαίνουν φέτος είναι πρωτόγνωρα, όπως και για όλο τον κόσμο άλλωστε, απλά ο κάθε ένας το βιώνει μέσα από την δική του σκοπιά. Φυσικά σαν θεατές, μας λείπει το θέατρο. Δεν θα επεκταθώ στο να συζητήσω την τεράστια επίπτωση που έχει στην οικονομική κατάσταση όλων των επαγγελματιών του χώρου, αυτή η απώλεια της θεατρικής σκηνής», επισημαίνει η σκηνοθέτης Μαρία Στεφάνου.
Η ίδια δηλώνει ότι μένει προσηλωμένη στη δημιουργία, στη συγγραφή και στην εξέλιξη της τέχνης της. «Δεν αφιερώνω χρόνο στο να μεμψιμοιρώ, ούτε να σκέφτομαι πως ήταν τα πράγματα, πριν τον ιό. Το έκανα για μία περίοδο και με πήγε πίσω. Τώρα αφήνομαι στις αλλαγές και προχωράω μαζί την ζωή.
Κάνω προσωπικά ό,τι καλύτερο μπορώ ώστε να συμβάλλω από το δικό μου κομμάτι στο να περάσουμε μετά από όλο αυτό, σε νέα ανάπτυξη, θέλοντας του χρόνου τα Χριστούγεννα να είναι όλα υπέροχα», εξηγεί.